Πάπια της Καρολίνας (Carolina Duck)

Η πάπια της Καρολίνας ή Wood duck (Aix sponsa) είναι μία μεσαίου μεγέθους πάπια. Ο Μέσος ενήλικας έχει μήκος 48 εκ. και έκταμα φτερών 73 εκ. Το ενήλικο αρσενικό έχει διακριτό πολύχρωμο ιριδίζων φτέρωμα και κόκκινα μάτια. Το θηλυκό είναι λιγότερο πολύχρωμο, έχει ένα λευκό περιοφθάλμιο δακτύλιο και λευκό λαιμό.

Το αναπαραγωγικό τους περιβάλλον αποτελείται από ξυλώδεις βάλτους, ρηχές λίμνες της Ανατολικής Βόρειας Αμερικής, τις Δυτικές ακτές των Η.Π.Α. και το Δυτικό Μεξικό. Συνήθως φωλιάζουν σε κοιλότητες δέντρων κοντά στο νερό. Τα θηλυκά τυπικά γεννούν μεταξύ 9-14 αυγά. Προτιμούν να φωλιάζουν πάνω από το νερό ώστε τα νεογνά να έχουν ένα μαλακό σημείο προσγείωσης. Περνούν το χειμώνα στις νοτιότερες Η.Π.Α. Τρέφονται κυρίως με μούρα και σπόρους, καθώς επίσης με έντομα, κάτι το οποίο τις καθιστά παμφάγες.

Κοινή Παπιοχήνα (Common Shelduck)

Η κοινή παπιόχηνα (Tadorna tadorna) είναι ένα ευρέως διαδεδομένο είδος, γένους Tadorna. Η παπιόχηνα είναι ένα εντυπωσιακό πουλί με κόκκινο ράμφος, λευκό και καστανό σώμα, σκούρο πράσινο κεφάλι και λαιμό. Τα φύλα είναι παρόμοια, αλλά το θηλυκό έχει πιο θαμπούς χρωματισμούς. Η παπιόχηνα αναπαράγεται στην εύκρατη Ευρασία.

Οι περισσότεροι πληθυσμοί μεταναστεύουν σε υποτροπικές περιοχές το χειμώνα, εκτός των δυτικοευρωπαϊκών πληθυσμών οι οποίοι δεν μεταναστεύουν. Τα κοπάδια τους μπορεί να είναι τεράστια (έως 100.000). Το συγκεκριμένο είδος απαντάται σε λίμνες και ποτάμια αναπαραγόμενο σε λαγούμια και κουφάλες δέντρων. Τα νεαρά θα βουτήξουν κάτω από το νερό για να αποφύγουν τους φυσικούς εχθρούς τους, ενώ τα ενήλικα θα πετάξουν μακριά, ως αντιπερισπασμό. Τρέφονται με υδρόβια βλάστηση και έντομα.

Πάπια Μανδαρίνος (Mandarian Duck)

Η πάπια Μανδαρίνος (Aix galericulata) είναι μια μεσαίου μεγέθους πάπια, στενός συγγενής της βόρειο αμερικάνικης wood duck. Έχει μήκος 41-49 εκ. και έκταμα φτερών 65-75 εκ. Το ενήλικο αρσενικό είναι ένα εντυπωσιακό πουλί, έχει κόκκινο ράμφος, κοκκινωπό πρόσωπο και “μουστάκια”. Έχει δύο πορτοκαλί κάθετα φτερά στην πλάτη.

Το θηλυκό είναι παρόμοιο με το θηλυκό wood duck. Το είδος κάποτε ήταν ευρέως διαδεδομένο στην Α. Ασία, αλλά οι μεγάλες κλίμακας εξαγωγές και η καταστροφή του φυσικού δασικού του περιβάλλοντος, μείωσαν τους πληθυσμούς στην Ανατολική Ρωσία και την Κίνα κάτω από τα 1000 ζεύγη. Στην Ιαπωνία ωστόσο υπολογίζονται στα 5000 ζεύγη. Στη φύση αναπαράγονται σε πυκνές δασικές περιοχές, κοντά σε ρηχές λίμνες. Οι Ασιατικοί πληθυσμοί είναι μεταναστευτικοί, περνώντας το χειμώνα στις πεδιάδες της ανατολικής Κίνας και τη νότια Ιαπωνία. Τρέφονται κυρίως με φυτά και σπόρους.

Πάπια Λευκός Μανδαρίνος (White Mandarin Duck)

Ο Λευκός Μανδαρίνος (Aix galericulata) είναι μια μεσαίου μεγέθους πάπια, στενός συγγενής της βόρειο- αμερικάνικης wood duck. Έχει μήκος 41-49 εκ. και έκταμα φτερών 65-75 εκ. Το ενήλικο αρσενικό είναι ένα εντυπωσιακό πουλί, έχει κόκκινο ράμφος και λευκό σώμα.

Έχει δύο κάθετα φτερά στην πλάτη. Το είδος κάποτε ήταν ευρέως διαδεδομένο στην Α. Ασία, αλλά οι μεγάλες κλίμακας εξαγωγές και η καταστροφή του φυσικού δασικού του περιβάλλοντος, μείωσαν τους πληθυσμούς στην Ανατολική Ρωσία και την Κίνα κάτω από τα 1000 ζεύγη.

Στην Ιαπωνία ωστόσο υπολογίζονται στα 5000 ζεύγη. Στη φύση αναπαράγονται σε πυκνές δασικές περιοχές, κοντά σε ρηχές λίμνες. Οι Ασιατικοί πληθυσμοί είναι μεταναστευτικοί, περνώντας το χειμώνα στις πεδιάδες της ανατολικής Κίνας και τη νότια Ιαπωνία. Τρέφονται κυρίως με φυτά και σπόρους.

Πάπια Ροζιμπίλ (Rosybill Duck)

Η πάπια Ροζιμπίλ (Rosybill peposaca Netta) έχει διακριτό κόκκινο ράμφος στα αρσενικά και σκούρο χρωματισμένο ράμφος στα θηλυκά. Είναι ταξινομημένη ως πάπια κατάδυσης, όμως τρέφεται κυρίως όπως οι επιπλέουσες πάπιες.

Το όνομα του είδους, peposaca, προέρχεται από μία λέξη της διαλέκτου Guarani για τα "επιδεικτικά φτερά", αναφερόμενη στην ευρεία άσπρη λωρίδα που είναι μόνο ορατή με τα φτερά ανοιγμένα.

Η πάπια Rosybill είναι ενδημική στη Νότια Αμερική. Βρίσκεται στην Αργεντινή, κεντρική Χιλή, Παραγουάη, Ουρουγουάη και νότια Βραζιλία. Ο πληθυσμός στη νότια Αργεντινή μεταναστεύει βόρεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα του νότιου ημισφαιρίου, και φθάνει στη Βραζιλία και νότια Βολιβία. Τέλος, ζει νομαδικά στις Νήσους Φώκλαντ.

Κόκκινη Παπιόχηνα (Ruddy Shelduck)

Η κόκκινη παπιόχηνα (Tadorna ferruginea) είναι μέλος των παπιών και κύκνων της οικογένειας Anatedae. Απαντάται από τη ΝΑ Ευρώπη έως την Κ.Ασία και τη ΝΑ Κίνα. Μικροί πληθυσμοί στη Δυτική Αφρική και Αιθιοπία. Το χειμώνα μεταναστεύει στη Ν. Ασία.

Φωλιάζει και αναπαράγεται σε γκρεμούς, λαγούμια κουφάλες δέντρων ή πτυχώσεις του εδάφους, μακριά από το νερό, εναποθέτοντας 6 έως 16 αυγά, με περίοδο επώασης 30 ημερών. Συνήθως απαντάται σε ζεύγη ή μικρές ομάδες και σπάνια σχηματίζει κοπάδια μεγάλων πληθυσμών.

Η κόκκινη παπιόχηνα είναι ένα διακριτό είδος, 58-70 εκ. μήκος και έκταμα φτερών 110-135 εκ. Έχει πορτοκαλοκαφέ φτέρωμα στον κορμό και πιο χλωμό κεφάλι. Είναι καλός κολυμβητής, αλλά ο τρόπος πτήσης της μοιάζει περισσότερο με χήνας, παρά με πάπιας. Τρέφεται με υδρόβια βλάστηση, έντομα και ψάρια.

Καναδική Χήνα (Canada Goose)

Η Καναδική Χήνα βρίσκεται στη Β.Αμερική, την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, καθώς επίσης και τη Ν.Ζηλανδία. Υπάρχουν τέσσερα υποείδη καναδικής χήνας από τα οποία κάθε ένα συναντάται σε διαφορετική περιοχή της Β.Αμερικής.

Έχουν μεγάλα φτερά (έκταμα φτερού 127-173 εκ.) τα οποία χρησιμοποιούν και ως όπλα. Το βάρος τους ποικίλει ανάλογα το υποείδος. Σε όλα τα υποείδη υπάρχει η τάση να περνούν τους καλοκαιρινούς μήνες στα βόρεια της Ευρώπης και Β.Αμερικής, (κυρίως Καναδά) και μεταναστεύουν Νοτιότερα το χειμώνα. Τρέφονται με ποικιλία χορταριών, φασόλια, ρύζι σιτάρι και έναν αριθμό υδρόβιων φυτών.

Αιγυπτιακή Χήνα (Egyptian Goose)

Η Αιγυπτιακή Χήνα (Alopochen aegyptiacus) είναι μέλος της οικογένειας παπιών, χηνών και κύκνων Anatidae. Ένας μέσος ενήλικας έχει μήκος 63-73 εκ. Αναπαράγεται ευρέως στην Αφρική εκτός των ερήμων και των πυκνών δασών.

Οι κυριότεροι πληθυσμοί βρίσκονται στην κοιλάδα του Νείλου και την υποσαχάρια περιοχή. Επίσης στη Μ.Βρετανία, Ολλανδία και Γερμανία υπάρχουν αυτοσυντηρούμενοι πληθυσμοί. Είναι κυρίως χερσαίο είδος το οποίο φωλιάζει σε δέντρα, ακόμα και σε κτίριο. Η Αιγυπτιακή χήνα ζευγαρώνει δια βίου.

Τα δύο φύλα αυτού του εντυπωσιακού είδους είναι όμοια σε φτέρωμα, αν και τα αρσενικά έχουν κατά μέσο όρο μεγαλύτερο μέγεθος. Τρέφεται κυρίως με σπόρους, χαμηλή βλάστηση, ακρίδες, σκουλήκια ή και μικρότερα ζώα.

Χήνα Careopsis

Η χήνα Cereopsis απαντάται στη νότια Αυστραλία. Είναι ογκώδεις χήνες με ομοιόμορφα γκρίζο φτέρωμα, με στρογγυλά μαύρα σημεία. Τα φτερά είναι μαυριδερά και τα πόδια είναι ρόδινα με μαύρα πέλματα. Ο κοντός κυρτός μαύρος λαιμός και το πράσινο ράμφος του δίνουν μια πολύ ιδιαίτερη έκφραση.

Έχει μήκος 75–100 εκ., ζυγίζει 3,1-6,8 κιλ. και έκταμα φτερών 150 190 εκ. Τα αρσενικά είναι κάπως μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Αυτό το πουλί τρέφεται βόσκοντας χλόη και κολυμπά σπάνια. Είναι κοινωνικό πτηνό διαμορφώνοντας μικρά κοπάδια.

Λευκός Κύκνος (Mute Swan)

Ο λευκός κύκνος ζει στη Μ.Βρετανία, Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία. Το χειμώνα μεταναστεύει νότια, μέχρι τη Β.Αφρική, την Εγγύς Ανατολή και στα βόρεια της Ινδίας και Κορέας. Συναντάται επίσης σε αρκετές περιοχές της Β.Αμερικής.

Ο λευκός κύκνος είναι ένα από τα βαρύτερα πτηνά του κόσμου. Το βάρος ενός ενήλικα μπορεί να ξεπερνά τα 15 κιλά. Τα αρσενικά μοιάζουν με τα θηλυκά, όμως είναι λίγο μεγαλύτερα και έχουν μια μεγαλύτερη προεξοχή στο ράμφος. Έχουν μήκος 144 εκ. με 158 εκ. και έκταμα φτερών 2μ. με 2,5μ. Το φτέρωμά τους είναι λευκό. Η διατροφή του περιλαμβάνει υδρόβια φυτά, υδρόβια έντομα, ψάρια και βάτραχους. Οι λευκοί κύκνοι δεν καταδύονται, αντίθετα βυθίζουν το κεφάλι και το μακρύ λαιμό τους κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Μαύρος Κύκνος (Black Swan)

Ο μαύρος κύκνος (cygnus atratus) ζει στην Αυστραλία (και την Τασμανία), τη Ν.Ζηλανδία, την Ευρώπη και Β.Αμερική. Οι μαύρος κύκνος είναι το μεγαλύτερο υδρόβιο πτηνό, με κοντινότερο συγγενή το λευκό κύκνο (cygnus olor). Έχει την κλασσική εμφάνιση κύκνου, με καμπυλωτό λαιμό και ανασηκωμένα φρύδια. Όπως υποδηλώνει και το όνομά του το φτέρωμά του είναι μαύρο. Όπως συμβαίνει με πολλά πτηνά το αρσενικό είναι λίγο μεγαλύτερο από το θηλυκό.

Ένας ενήλικας έχει μήκος 110εκ. με 140εκ. και ζυγίζει 3700γρ. με 8750γρ., και το έκταμα των φτερών του ποικίλλει από 160εκ. μέχρι 200εκ.

Ο μαύρος κύκνος είναι φυτοφάγος. Τρέφεται με την υδρόβια βλάστηση κάτω από την επιφάνεια του νερού χρησιμοποιώντας το μακρύ λαιμό του. Επίσης τρέφεται με χαμηλή χερσαία βλάστηση και έντομα.

Μπλε Παγώνι (Indian Peacock)

Το ινδικό παγώνι, επίσης γνωστό ως κοινό παγώνι ή μπλε παγώνι, ανήκει στο γένος Pavo της οικογένειας Phasianidae. Κατάγεται απο την Ινδία και έχει εισαχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου στα οποία ζουν και άγριοι πληθυσμοί. Απαντάται σε ξηρά λιβάδια, θαμνώδη και φυλλοβόλα δάση. Τρέφεται και δραστηριοποιείται στο έδαφος αλλά φωλιάζει πάνω στα δέντρα.

Τρώει τους σπόρους, τα έντομα, τα φρούτα, μικρά θηλαστικά και τα ερπετά. Τα θηλυκά έχουν περίπου 86 εκ. μήκος και ζυγίζουν 2,75 –4 κλ, ενώ τα αρσενικά κατά μέσο όρο έχουν 2,12 μ. μήκος και ζυγίζουν 4 –6 κιλ. Έχει ιριδίζον γαλαζοπράσινο φτέρωμα. Τα φτερά της ουράς του είναι επιμηκυμένα και περίκομψα με ένα μάτι στο τέλος κάθε φτερού. Αυτά είναι τα φτερά επίδειξης.

Γεννούν 4-8 αυγά μετά κύησης 28 ημερών. Τα αυγά είναι ανοικτό καφέ και γεννιούνται κάθε δεύτερη ημέρα συνήθως το απόγευμα. Το αρσενικό δεν βοηθά με την εκτροφή, και είναι πολυγαμικό.

Λευκό Παγώνι (White Indian Peacock)

Το λευκό ινδικό παγώνι, ανήκει στο γένος Pavo της οικογένειας Phasianidae. Κατάγεται απο την Ινδία και έχει εισαχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου στα οποία ζουν και άγριοι πληθυσμοί. Απαντάται σε ξηρά λιβάδια, θαμνώδη και φυλλοβόλα δάση.

Τρέφεται και δραστηριοποιείται στο έδαφος αλλά φωλιάζει πάνω στα δέντρα. Τρώει τους σπόρους, τα έντομα, τα φρούτα, μικρά θηλαστικά και τα ερπετά. Τα θηλυκά έχουν περίπου 86 εκ. μήκος και ζυγίζουν 2,75 με 4 κλ, ενώ τα αρσενικά κατά μέσο όρο έχουν 2,12 μ. μήκος και ζυγίζουν 4 με 6 κιλ. Έχει λευκό φτέρωμα. Τα φτερά της ουράς του είναι επιμηκυμένα και περίκομψα με ένα μάτι στο τέλος κάθε φτερού. Αυτά είναι τα φτερά επίδειξης. Γεννούν 4-8 αυγά μετά κύησης 28 ημερών. Τα αυγά είναι ανοικτό καφέ και γεννιούνται κάθε δεύτερη ημέρα συνήθως το απόγευμα. Το αρσενικό δεν βοηθά με την εκτροφή, και είναι πολυγαμικό.